عکاسی از بارش شهابی و نکته هایی که باید بدانید - وبلاگ صبوحا

به گزارش وبلاگ صبوحا، بارش شهابی برساوشی یکی از رویدادهای نجومی سالانه است که اوج این بارش ها را می توانید 22 مرداد ماه در آسمان شب مشاهده کنید. اگر دوست دارید تصاویری از این رویداد زیبا را ثبت کنید، این نکات را در نظر بگیرید.

عکاسی از بارش شهابی نوعی تمرین صبر است. چون شهاب ها با سرعتی زیاد و بدون اطلاع قبلی در آسمان دیده می شوند؛ ولی با نکته هایی که در ادامه عنوان می کنیم و با شانس خوب، می توانید عکس های جذابی بگیرید.

این نکته ها برای دوربین های DSLR و بدون آینه است؛ ولی برای بعضی از دوربین های کامپکت با تنظیمات دستی هم قابل استفاده است.

1. برترین فرصت را برای عکاسی انتخاب کنید

هر شب در هر ساعت چندین شهاب را ممکن است در آسمان ببینید؛ ولی زمانی که تعداد آن ها بسیار بیشتر می گردد، آن را بارش شهابی می نامند. بعضی از بارش های شهابی، سالانه یا در فواصل منظم اتفاق می افتند؛ مثلا زمانی که زمین از راستا غبارهای به جای مانده از دنباله دارها می گذرد. بارش های شهابی را معمولا بر اساس نام ستاره یا صورت فلکی هایی نام گذاری می نمایند که بارش شهابی در نزدیکی آن ها به وقوع می پیوندد یا از آن نقطه شروع می گردد.

قبل از بیرون رفتن، حتما آب و هوا و گام های ماه را در نظر بگیرید. هوای ابری یا ماه کامل و نور شدید ماه، شانس تماشا شهاب را حتی در برترین بارش های شهابی از بین می برد.

در این عکس با نوردهی 30 ثانیه ای، شهابی را می بینید که از آسمان اسپروس ناب در غرب ویرجینیا می گذرد. این عکس در جریان بارش شهابی برساوشی در سال 2016 ثبت شده است.

2. از نور شهر فاصله بگیرید و جایی با تاریک ترین آسمان را پیدا کنید

نور زیاد باعث می گردد که نتوانید شهاب ها را ببینید. بعلاوه عکس های شما تار می گردد و تابش نور در آن ها تعیین است. نور صفحه نمایش دوربین را تا کمترین حد ممکن کم کنید تا چشم شما به تاریکی عادت کند.

در این عکس که با نوردهی ده ثانیه ای ثبت شده، یک شهاب از آسمانی بر فراز واشینگتون می گذرد. این عکس در بارش شهابی برساوشی سال 2015 ثبت شده است.

3. از سه پایه بهره ببرید

عکاسی از بارش شهابی احتیاجمند نوردهی های طولانی است و حتی قوی ترین دست ها نمی تواند یک دوربین را در حالت ثابت برای مدت طولانی نگه دارد تا تصویری واضح و بدون تاری ثبت گردد. سه پایه های سنگین تر یاری می نمایند که لرزش ناشی از باد و سایر عوامل به کمترین میزان خود برسد؛ ولی سه پایه های سبک وزن هم برای این کار مناسب هستند.

می توانید با استفاده از وزنه ها و کیسه های شن، پایه های سه پایه را در جایی محکم کنید و آن را سنگین تر کنید. اگر سه پایه ندارید، باید دوربین را در جای ثابتی در اطراف خود بگذارید؛ ولی اطمینان حاصل کنید که در جای خود محکم شده باشد و امکان افتادن آن وجود نداشته باشد.

در این عکس که با نوردهی سی ثانیه ای و لنز چشم ماهی دایره ای (Circular Fisheye Lens) گرفته شده است، شهابی را بر فراز ویرجینیای غربی می بینید. این عکس در بارش شهابی برساوشی در سال 2016 ثبت شده است.

4. از لنزهای واید بهره ببرید

لنزهای واید وسعت بیشتری از آسمان را در تصویر ثبت می نمایند و فرصت بیشتر و بهتری برای ثبت یک شهاب در عکس خود دارید. در حالی که لنزهای تله فوتو وسعت کمتری از آسمان را ثبت می نمایند. احتمال عبور شهاب از سطح کوچک تر، کمتر می گردد.

عکس های لانگ اکسپوژر یا با نوردهی طولانی، فقط برای شهاب نیست. در این تصویر که در پارک ملی جاشوا تری ثبت شده است، هدلامپ یک کوه پیما خطی از نور را در یک راستا گرگ و میش به جا گذاشته است.

5. از ریموت کنترل یا تایمرهای داخل دوربین بهره ببرید

سه پایه نقش مهمی در کاهش لرزش دوربین دارد؛ ولی حتی فشار دادن دکمه شاتر هم می تواند باعث تار شدن عکس در عکس های لانگ اکسپوژر گردد.

می توانید از سلف تایمرهای مخصوص بهره ببرید تا بین ثبت عکس و فشار دادن دکمه شاتر فاصله بیفتد و موقع ثبت عکس، لرزشی مشاهده نگردد.

با استفاده از ریموت شاتر، احتیاج به لمس دوربین بسیار کاهش پیدا می نماید. بعلاوه اگر دوربین شما قابلیت وای فای داشته باشد، می توانید شاتر را به وسیله موبایل خود کنترل و فعال کنید.

در این عکس با نوردهی سی ثانیه ای، شهابی را می بینید که از فراز آسمان ویرجینیای غربی می گذرد. این عکس در بارش شهابی سالانه برساوشی در سال 2016 ثبت شده است.

6. لنز را دستی فوکوس کنید

در شب، فوکوس اتوماتیک باعث می گردد که به سختی بتوانید نقطه مورد نظر را پیدا کنید. دوربین خود را روی سه پایه بگذارید، یک عکس تستی چند ثانیه ای بگیرید، سپس از صفحه نمایش دوربین بهره ببرید تا تصویر را بازبینی کنید. روی ستاره ای در عکس زوم کنید تا ببینید که فوکوس شما چقدر شارپ و واضح است. اگر ستاره ها واضح نبودند، تغیرات کمی انجام دهید و یک عکس تستی دیگر بگیرید.

این کار را تا جایی تکرار کنید که از نتیجه نهایی، راضی باشید.

اگر دوربین شما چشم انداز یاب الکترونیک با قابلیت زوم کردن دارد، می توانید روی یک ستاره زوم کنید و بدون ثبت عکس های تست، فوکوس کنید.

7. دوربین خود را آماده کنید

با وجود اینکه نمی دانیم چه زمانی و کجا یک شهاب ظاهر می گردد؛ ولی درمجموع می دانیم که محل شروع حرکت آن ها کجا است.

بارش های شهابی را با توجه به نقطه ای که از آنجا یا نزدیکی آن حرکت شهاب ها شروع می گردد، نام گذاری می نمایند. مثلا در خصوص بارش شهابی اسدی، در زمان اوج بارش، شهاب ها در جهت صورت فلکی اسد در شرق آسمان دیده می شوند.

در این عکس با نوردهی 20 ثانیه ای، یک شهاب در آسمان شب بر فراز کوهی در نزدیکی پارک سیتی یوتا مشاهده می گردد.

8. زمان نوردهی یا اکسپوژر را محاسبه کنید

از آنجایی که زمین در حال چرخش است، به نظر می رسد که ستاره های آسمان حرکت می نمایند و اگر شاتر به میزان کافی باز باشد، می توانید این حرکت را ثبت کنید. اگر دوست ندارید حرکت ستاره ها دیده گردد، باید قانون 500 را دنبال کنید. عدد 500 را در نظر بگیرید و آن را تقسیم بر طول لنز بر حسب میلی متر کنید. عدد نهایی مدت زمانی است که باید شاتر باز باشد، قبل از اینکه رد عبور ستاره را در عکس ببینید. مثلا اگر از لنز 20 میلی متری استفاده می کنید، (500 تقسیم بر 20) 25 ثانیه طولانی ترین زمان نوردهی است که می توانید بدون تماشا راستا عبور ستاره ها در عکس، تنظیم کنید.

در عکس بالا با نوردهی 30 ثانیه ای، کوه نوردان را می بینید که خود را به بالای Spruce Knob در ویرجینیایی غربی می رسانند تا بارش شهابی سالانه برساوشی را مشاهده نمایند.

9. تجربه کنید

وقتی بدانید که بیشترین زمان نوردهی چقدر است، می توانید تقدم شاتر را روی آن موقع تنظیم کنید و اجازه دهید تا دوربین سایر تنظیمات را برای اولین عکس انجام دهد. با توجه به تصویر نهایی ثبت شده، می توانید به طور دستی دیافراگم یا اپرچر (aperture) را تنظیم کنید. اگر عکس بسیار تاریک است، آن را روی کمترین عدد قرار دهید. بعلاوه می توانید ایزو را تنظیم کنید. اگر عکس زیاد تاریک است آن را روی بیشترین میزان قرار دهید تا تصویر بعدی را بهتر از قبل، ثبت کنید.

وقتی هر بار فقط یکی از تنظیمات را عوض کنید، می توانید کشف کنید که تغییرات، چطور بر تصویر نهایی تاثیر می گذارند.

تصویری از بارش شهابی بر فراز چین در سال 2011 که به وسیله خدمه ایستگاه فضایی بین المللی ثبت شده است.

10. از این نمایش بی نظیر لذت ببرید

با داشتن تنظیمات صحیح دوربین، ثبت یک تصویر زیبا فقط به زمان و البته شانس شما بستگی دارد. بالاترین نرخ شهاب های قابل مشاهده در طول یک ساعت در آسمان بعد از نیمه شب و قبل از سپیده دم است. دوربین خود را در نزدیکی یک جایگاه راحتی بگذارید تا بتوانید از تماشا این منظره ها خیره نماینده لذت ببرید و اگر خوش شانس باشید، می توانید عکس هایی زیبا و خیره نماینده به خانه ببرید.